"Lost & Found", "Τα απωλεσθέντα..." Πόσες φορές βρήκατε κάτι και δεν ξέρατε πού να το επιστρέψετε; Πόσες φορές κάτι πραγματικά σπάνιο έρχεται στο δρόμο σας; Εμένα ήρθαν πολλά. Βρήκα λοιπόν αυτό το χώρο να σας τα επιστρέψω, να σας επιστρέψω την ανθρώπινη πλευρά μου... Ευχαριστώ που μας ακούτε και μας θυμίζετε πως η μοναξιά, είναι μια ακόμα ψευδαίσθηση...
31/12/08
Το μονόγραμμα
Της αγάπης
Μιά για πάντα το κόψαμε
Και δε γίνεται ν'ανθίσει αλλιως,μ'ακούς
Σ'άλλη γη,σ'άλλο αστέρι,μ'ακούς
Δεν υπάρχει το χώμα,δεν υπάρχει ο αέρας
Που αγγίξαμε,ο ίδιος,μ'ακούς
Και κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ'άλλους καιρούς
Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες,μ'ακούς
Να τινάξει το λουλούδι,μόνο εμείς,μ'ακούς
Μες στη μέση της θάλασσας
Από μόνο το θέλημα της αγάπης,μ'ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί,μ'ακούς
Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου,άκου
Ποιός μιλεί στα νερά και ποιός κλαίει-ακούς;
Ποιός γυρεύει τον άλλο,ποιός φωνάζει-ακούς;
Είμ'εγώ που φωνάζω κι είμ'εγώ που κλαίω,μ'ακούς
Σ'αγαπώ,σ'αγαπώ,μ'ακούς.
25/12/08
No title...
Πάντα ό,τι βρισκουμε,κάποια στιγμή θα το χάσουμε....Έτσι είναι η ζωή...
Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς αφού το συνειδητοποιήσουμε...
Πάμε σε μέρη δίχως λόγο?Κρατάμε επαφή με τους φίλους του/της?Συχνάζουμε στα ίδια στέκια?Ή μένουμε δυνατοί κι αλλάζουμε?
Ή χωρίς να το καταλάβουμε,πίσω από τη μάσκα της αλλαγής,όσο πάμε του/της μοιάζουμε κι η καρδιά βρίσκεται σε πλήρη αταξία?
Σύμφωνα με τη Φυσική,όσο μεγαλύτερη η ταχύτητα του αμαξιού,τόσο περισσότερο αυξάνει η ορμή του κατά την ώρα της σύκγρουσης...
Αν λοιπόν οι μόνοι είναι τα αμάξια και οι σχέσεις τα τροχαία,τότε η ταχύτητα είναι η επιθυμία και η ορμή το πάθος...
Ευθέως ανάλογα ποσά...
Κι όσο αυτά αυξάνονται,τόσο περισσότερο αυξάνει και η άρνησή σου να αφήσεις τον άλλο να χαθεί από τη ζωή σου...
Ποσό ανάλογο των τετραγώνων των άλλων...
22/12/08
ΛΥΠΗ Κ ΧΑΡΑ
Την περιμένεις… αργεί… ανυπομονείς…αγωνιείς…
Κορίτσι είναι συσκέφτεσαι, θ’ αργήσει κ λίγο. Η ώρα περνά.
Να ‘τη έρχεται!
Σήμερα είσαι πολύ όμορφη της λες κ την φιλάς. Ανεβαίνετε στη μηχανή κ φεύγετε.
Την αγαπάς, την θέλεις μα δεν της το λες..
Ποτέ δεν της το έχεις πει. Δεν είναι εγωιστικό;
Εκείνη είναι γαντζωμένη πάνω σου, νιώθει σιγουριά.
Εσύ προσέχεις τα αυτοκίνητα, την κίνηση, τους ανθρώπους,
Την αγαπάς, δεν θα το παραδεχτείς;
Πόσο την αγαπώ! Ναι την αγαπώ! Την αγαπώ μα δεν μπορώ να της το πω.. Γιατί;
Πρόσεξε! Ένα αυτοκίνητο βγαίνει μπροστά σου κ εσύ πέφτεις πάνω του.
Μόλις συνέρχεσαι σκύβεις πάνω της, την φιλάς κ φωνάζεις όσο πιο δυνατά μπορείς: Σ’ αγαπώ!!!
Κ κλαις γιατί δεν πρόλαβε να ακούσει
Γιατί Θεέ μου, γιατί;; Δεν είναι άδικο;
Όχι, η ζωή ξέρει να πληγώνει τους ανθρώπους…
Κ εσένα σε πλήγωσε δίκαια αν σκεφτείς:
είσαι ΕΓΩΙΣΤΗΣ….
21/12/08
Hands - Jewel
If I could tell the world just one thing
It would be, we're all okay
And not to worry
'Cause worry is wasteful and useless
In times like these
I won't be made useless
Won't be idle with despair
I will gather myself around my faith
For light does the darkness most fear
My hands are small I know
But they're not yours, they are my own
But they're not yours, they are my own
and I am never broken
Poverty stole your golden shoes
But it didn't steal your laughter
And heartache came to visit me
But I knew it wasn't ever after
We'll fight, not out of spite
For someone must stand up for what's right
'Cause where there's a man who has no voice
There ours shall go singing
My hands are small I know
But they're not yours, they are my own
But they're not yours, they are my own
and I am never broken
In the end only kindness matters
In the end only kindness matters
I will get down on my knees, and I will pray
I will get down on my knees, and I will pray
I will get down on my knees, and I will pray
My hands are small I know
But they're not yours, they are my own
But they're not yours, they are my own
and I am never broken
My hands are small I know
But they're not yours, they are my own
But they're not yours, they are my own
and I am never broken
We are never broken
We are God's eyes
God's hands
God's heart
We are God's eyes
God's hands
God's heart
We are God's eyes
God's hands
God's eyes
20/12/08
Guns n' Roses - This I Love
Κάποιος μπορεί να το αποκαλούσε και κύκνειο άσμα...
14/12/08
ΚΑΠΟΙΟΣ....
Αυτά τα έγραψε μια φίλη μου και μου άρεσαν πολύ...Αυτός ο ΚΑΠΟΙΟΣ σίγουρα υπάρχει και κάποια στιγμή θα τον συναντήσουμε όλοι μας...Αργά ή γρήγορα,θα δείξει,αλλά αξίζει τον κόπο...
5/12/08
Μα τι είναι αγάπη?
Τόνια 6 ετών
Όταν η γιαγιά μου έπαθε αρθρίτιδα δεν μπορούσε να βάψει τα νύχια των ποδιών της γιατί δεν μπορούσε να σκύψει. Έτσι της τα έβαφε ο παπούς μου παρότι και αυτός είχε αρθρίτιδα στα χέρια του».
Ρεββέκα 8 ετών
Όταν κάποιος σε αγαπά ο τρόπος πού προφέρει το όνομά σου είναι διαφορετικός. Ξέρεις ότι το όνομά σου είναι ασφαλές στο στόμα του.
Βασίλης 4 ετών
Αγάπη είναι όταν ένα κορίτσι βάζει άρωμα κι ένα αγόρι άφτερ σέιβ και μετά βγαίνουν έξω μαζί και μυρίζουν ο ένας τον άλλο.
Κάρολος 5 ετών
Αγάπη είναι όταν βγαίνεις γιά φαγητό και δίνεις στον άλλο τις μισές τηγανιτές σου πατάτες χωρίς να του ζητήσεις να σου δώσει κι αυτός από τις δικές του.
Χριστίνα 6 ετών
Αγάπη είναι αυτό πού σε κάνει να χαμογελάς όταν είσαι κουρασμένη.
Λευτέρης 4 ετών
Αγάπη είναι όταν η μαμά φιάχνει καφέ γιά τον μπαμπά και πίνει πρώτα μιά γουλιά εκείνη γιά να δεί αν τον πέτυχε.
Δανιήλ 7 ετών
Αγάπη είναι όταν φιλιέσαι όλη την ώρα. Μετά βαριέσαι να φιλιέσαι αλλά θέλεις συνέχεια να είσαι μαζί με τον άλλο και να μιλάτε. Η μαμά μου κι ο μπαμπάς μου έτσι κάνουν. Κι όταν φιλιούνται εμένα μου φαίνεται αηδία.
Αιμιλία 8 ετών
Η αγάπη είναι όταν είσαι στο δωμάτιό σου τα Χριστούγεννα κι ανοίγεις τα δώρα, αν σταματήσεις το άνοιγμα θα ακούσεις την αγάπη.
Πάνος 7 ετών
Αν θέλεις να μάθεις ν' αγαπάς καλύτερα πρέπει να ξεκινήσεις από ένα φίλο πού μισείς.
Νίκη 6 ετών
Υπάρχουν δύο είδη αγάπης. Η αγάπη των ανθρώπων και η αγάπητου Θεού. Αλλά ο Θεός τα έχει φιάξει και τα δύο.
Τζένη 8 ετών
Η αγάπη είναι όταν λες σε ένα αγόρι ότι σου αρέσει το πουκάμισό του κι αυτός το φοράει μετά κάθε μέρα.
Ελλη 7 ετών
Η αγάπη είναι σαν το γέρο και τη γριά πού μετά από τόσα χρόνια πού γνωρίζονται είναι ακόμα φίλοι.
Θωμάς 6 ετών
Κατά τη διάρκεια του ρεσιτάλ πιάνου μου μ΄έπιασε φόβος πάνω στη σκηνή.Τότε κοίταξα κάτω και είδα τον μπαμπά μου να με χαιρετάει χαμογελώντας.Ηταν ο μόνος πού το έκανε αυτό. Τότε μου πέρασε ο φόβος.
Μαρία 8 ετών
Η μαμά μου με αγαπάει πιό πολύ απ' όλους. Κανένας άλλος δεν έρχεται να με φιλήσει όταν πέφτω γιά ύπνο.
Κλαίρη 6 ετών
Η αγάπη είναι όταν η μαμά δίνει στο μπαμπά την καλύτερη μερίδα φαί.
Ελένη 5 ετών
Η αγάπη είναι όταν η μαμά βλέπει τον μπαμπά αξύριστο και βρώμικο και πάλι πιστεύει ότι είναι ωραιότερος κι απ' τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ.
Χρήστος 7 ετών
Αγάπη είναι όταν το σκυλάκι σου, σου γλύφει το πρόσωπο ακόμα κι αφού το άφησες μόνο του όλη μέρα.
Μαριάννα 4 ετών
Ξέρω ότι η αδελφή μου μ' αγαπά γιατί μου δίνει όλα τα ρούχα της ακόμα κι άν πρέπει να βγεί έξω και να αγοράσει άλλα.
Λάμπρος 4 ετών
Αφήνω την μεγαλύτερη αδελφή μου να με πειράζει γιατί η μαμά λέει ότι με πειράζει επειδή μ' αγαπάει. Κι μετά εγώ πειράζω την μπέιμπι σίτερ γιατί την αγαπάω.
Αλεξάνδρα 4 ετών
Όταν αγαπάς κάποιον οι βλεφαρίδες σου ανοιγοκλείνουν και βγάζουν αστεράκια.
Κατερίνα 7 ετών
Αγάπη είναι όταν η μαμά βλέπει το μπαμπά στην τουαλέτα και δεν σιχαίνεται.
Μάρκος 6 ετών
Δεν πρέπει να λές σ' αγαπώ αν δεν το εννοείς. Αλλά αν το εννοείς πρέπει να το λες συνέχεια γιατί οι άνθρωποι ξεχνάνε.
Ο συγγραφέας Λέο Μπουσκάλια έκανε κάποτε ένα διαγωνισμό. Ο σκοπός του διαγωνισμού ήταν να βρεθεί το πιό συμπονετικό παιδί. Το βραβείο κέρδισε ένα τετράχρονο αγοράκι πού έκανε το εξής:
Το παιδάκι είχε ένα παππού γείτονα του οποίου η γυναίκα είχε πεθάνει πρόσφατα. Μόλις το παιδάκι τον είδε να κάθεται στην αυλή του και να κλαίει πήγε και απλά έκατσε στην αγκαλιά του. Όταν η μαμά του το ρώτησε τι είχε πεί στον παππού το παιδάκι είπε «τίποτα απλώς τον βοήθησα να κλάψει».
4/12/08
Ένα μήνυμα όπως όλα τα άλλα... περίπου...
Μαμά βγήκα με τους φίλους μου.
Πήγα σε ένα πάρτυ και θυμήθηκα αυτό που μου είχες πει,
να μην πιω αλκοόλ.
Μου είχες ζητήσει να μην πιω επειδή θα έπρεπε να
οδηγήσω μετά,
έτσι ήπια ένα αναψυκτικό. Ήμουν περήφανη για
μένα, γιατί είχα
ακούσει αυτό που τόσο γλυκά με είχες
συμβουλεύσει πριν φύγω, να μην πιω αν πρέπει
να οδηγήσω, σε αντίθεση με αυτό που μου έλεγαν
οι φίλοι μου.
Έκανα τη σωστή επιλογή! Η συμβουλή σου ήταν η
σωστή.
Όταν το πάρτυ τελείωσε όλοι μπήκαν στα
αυτοκίνητά τους χωρίς να είναι
σε θέση να οδηγήσουν. Εγώ πήρα το αμάξι μου.
Ήμουν σίγουρη ότι
ήμουν καθαρή.
Δεν μπορούσα να φανταστώ μαμά αυτό που με
περίμενε .....
Τώρα είμαι εδώ ξαπλωμένη στην άσφαλτο και
ακούω έναν αστυνομικό να
λέει «το παιδί που προκάλεσε το δυστύχημα ήταν
μεθυσμένο».
Μαμά η φωνή του ακούγεται τόσο μακρυνή.
Το αίμα μου είναι παντού στην άσφαλτο και εγώ
προσπαθώ με όλες μου τις
δυνάμεις να μην κλάψω.
Ακούω τους γιατρούς να λένε ότι αυτή η κοπέλα
δεν θα τα
καταφέρει.
Είμαι σίγουρη ότι το άλλο παιδί που οδηγούσε δεν
το είχε καν
φανταστεί όταν έτρεχε τόσο πολύ.
Στο τέλος, αυτός είχε αποφασίσει να πιει και εγώ
τώρα πρέπει να
πεθάνω.
Γιατί το κάνουν αυτό μαμά? Αφού ξέρουν ότι θα
καταστρέψουν ζωές?
Ο πόνος που νιώθω είναι σαν να με καρφώνουν
χιλιάδες μαχαίρια.
Πες στην αδερφή μου να μην φοβηθεί, στον
μπαμπά να είναι δυνατός.
Κάποιος έπρεπε να πει σε αυτό το παιδί ότι δεν
έπρεπε να πιει αν
θα οδηγούσε.
Ίσως αν του το έλεγαν οι δικοί του όπως έκανες
εσύ, τώρα να ήμουν
ζωντανή .....
Η ανάσα μου γίνεται όλο και πιο αδύνατη και
αρχίζω να φοβάμαι
μαμά..
Αυτές είναι οι τελευταίες μου στιγμές και είμαι τόσο
απελπισμένη.
Θα ήθελα τόσο να σε αγκαλιάσω μαμά....και να σου
πω πόσο σε αγαπάω
Σε αγαπάω μαμά....αντίο!!!
Αυτές οι λέξεις γράφτηκαν από μια δημοσιογράφο
που ήταν παρούσα σε
ένα δυστύχημα.
Η κοπέλα ενώ πέθαινε ψυθίριζε αυτές τις λεξεις και
η δημοσιογράφος
τις έγραφε σοκαρισμένη.
1/12/08
nes glukos me polu gala...
10/11/08
28/10/08
14 μέρες μετά...
με σκοπό να γίνει χώρος έκφρασης.
Το πιο όμορφο από όλα είναι πως το κατάφερε.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους εκείνους που βοήθησαν
για να στηθεί αυτό το μικρό πραγματάκι που αποκαλώ
Lost & Found.
Ελπίζω να μπορούμε να συνεχίσουμε να γράφουμε
και να συνεχίσετε να μας διαβάζετε.
Μετά τιμής
Master
6/10/08
Ταυτότητες...
Ίσως μία για κάθε άτομο που γνωρίζουμε...
Και πόσοι μας γνώρισαν πραγματικά;
Ίσως εκείνοι που το περιμέναμε λιγότερο...
Και πόσους γνωρίσαμε εμείς τότε πραγματικά;
Εκείνους που διαλλέξαμε ή εκείνους που μας έκαναν να
τους σκεφτούμε κάποια στιγμή έτσι απλά για να τους πούμε καλημέρα;
"Καλημέρα κόσμε
Όταν ξυπνήσω θα σου πω
Καλημέρα κόσμε
Όταν ξυπνήσω ελπίζω να είσαι ακόμα εδώ"
Καλημέρα και σε σένα
που κάποια στιγμή ίσως σε βρω
3/10/08
21/9/08
1/9/08
δάκρυα στη βροχή
πως η καρδια μου βασανιζεται
ξερω πως ο πονος την κανει να κρυβεται
για αυτο και κλαιει στη βροχη
Αν ξυπνησεις ενα βροχερο πρωι
θα ξερεις οτι εχει βρεξει τα δακρυα της
οποτε δεν θα μαθεις ποσο σε θελει δικο της
για αυτο και κλαιει στη βροχη
η βροχη μας ενωνει με τον παραδεισο
ποιος μπορει να πει λοιπον ότι δεν ειμαστε μαζι
στη βροχη σου μιλανε τα δακρυα της
που ευχεται ποτε ποτε να μην δεις
καποια μερα τα δακρυα θα τελειωσουν
θα φορεσω ενα χαμογελο και θα βγω να χαρω
μπορει να ειναι χαζο
αλλα μεχρι τοτε δε θα εχεις δει
ουτε ενα δακρυ στη βροχη
27/8/08
Για φιλαράκια που χαθήκαμε. "Θα 'ρθουνε ξανά"
που έφυγαν μετά
τι κι αν πέρασε η ώρα
κι είναι πλέον πια αργά
εδώ είναι ο κόσμος ο δικός μας
δική μας είναι η χαρά
εδώ οι φίλοι εδώ τα στέκια
πότε θα 'ρθουνε ξανά
είδα δυο φίλους μου παλιούς
σε μια παλιά μικρή πλατεία
τους είδα άγνωστους βουβούς
ματιές γνωστές χωρίς ουσία
πού 'ναι εκείνα τα παιδιά
που μέναμε έξω ως αργά
πού 'ναι οι φίλοι πεσμένα αστέρια
παλιές ευχές στο πουθενά
εδώ ήταν κόσμος ο δικός μας
δική μας ήταν η χαρά
εδώ ήταν φίλοι εδώ ήταν στέκια
άραγε θα 'ρθουνε ξανά...
26/8/08
Τα σχόλια απλά περιττά
Άγγελος σαν ζογκλέρ μου μιλάς
Σαν ζογκλέρ μου γελάς,
μη μιλάς, με χαλάς,
σαν αιώνας θαρρώ,
και σου φαίνεται λεπτό.
Σαν ζογκλέρ μου γελάς,
μη μιλάς, με χαλάς,
τώρα ήρθε ο καιρός,
για ένα βήμα εμπρός.
Βαρέθηκα να χάνομαι στο χάος του μυαλού μου,
να βλέπω όλα τα λάθη μου στην άκρη του ματιού μου,
τις νύχτες όταν χάνομαι, ποτέ μου δεν κοιμάμαι,
νομίζω πως θα τρελαθώ, Θεέ μου, πόσο φοβάμαι.
Σαν ζογκλέρ μου γελάς,
μη μιλάς, με χαλάς (μη μιλάς),
σαν αιώνας θαρρώ,
και σου φαίνεται λεπτό.
Σαν ζογκλέρ μου γελάς,
μη μιλάς, με χαλάς,
τώρα ήρθε ο καιρός,
για ένα βήμα εμπρός.
Βαρέθηκα τους γύρω σου, βαρέθηκα κι εσένα,
ποτέ σου δεν κατάλαβες, τι ήσουνα για μένα,
για ώρες σε σκεφτόμουνα και γέμιζα με ίσως,
άργησα, μα κατάλαβα, πως ήσουν όλο μίσος.
Σαν ζογκλέρ μου γελάς,
μη μιλάς, με χαλάς (μη μιλάς),
σαν αιώνας θαρρώ,
και σου φαίνεται λεπτό.
Σαν ζογκλέρ μου γελάς,
μη μιλάς, με χαλάς,
τώρα ήρθε ο καιρός,
για ένα βήμα εμπρός.
26/6/08
Μπορούν να αλλάξουν όλα;
Ίσως και να έχει δίκιο στην τελική...
Άλλος όμως μπορεί να βλέπει δυνατότητες και πιθανές εκβάσεις.
Είναι στο χέρι μας να διαλλέξουμε τι θα πιστέψουμε...
Και είναι στο δικό μου να σας βάλω να αναρωτηθείτε...
Είναι όντως όλλα στάσιμα ή υπάρχει περιθώριο για αλλαγή;
Εγώ είμαι στους δεύτερους...
Η επιλογή δική σας...
Όλα μπορούν να αλλάξουν...
Απλά δεν ξέρουμε τον τρόπο ακόμα.
15/5/08
...people...
...people always walk alone in the crowds
but come together in the clouds
dreaming is what connects us all
when all other ways fall...
14/5/08
7/5/08
είναι μεν πολύ ρομαντικούλι αλλά μου αρέσει...
Μισούσε τον εαυτό της που ήταν τυφλή.
Μισούσε τον καθένα, εκτός από τον αγαπημένο της.
Αυτός ήταν πάντα εκεί γι'αυτήν.
Την αγαπούσε πολύ και ήταν πάντα δίπλα της.
Του είχε πει ότι αν μπορούσε να δει
τον κόσμο, τότε θα τον παντρευόταν!
Μια μέρα κάποιος της δώρισε δυό μάτια
και τότε μπόρεσε να δει τον κόσμο που τόσο πολύ ήθελε.
είδε και τον αγαπημένο της.
Εκείνος την ρώτησε γεμάτος χαρά «τώρα
που μπορείς να δεις τον κόσμο, θα με παντρευτείς;»
Η κοπέλα όμως έκπληκτη είδε ότι ο
αγαπημένος της ήταν κι αυτός τυφλός και σοκαρισμένη από αυτό,
αρνήθηκε να τον παντρευτεί.
Το αγόρι έφυγε δακρυσμένο και με πόνο
αργότερα της έστειλε ένα γράμμα.
''Απλά σε παρακαλώ, να προσέχεις τα μάτια μου.
Σκεψεις...
Υπάρχουν στιγμές που είμαι μαζί με φίλους… γνωστούς και νιώθω μόνος, σαν να στεκομαι στην μέση ενός δωματίου, ενός δωματίου που είναι πλασμένο από μένα αποκλειστικά και μονό για μένα και ότι βλέπω το βλέπω με τα ματιά της φαντασίας μου. Μπορεί να νομίζετε ότι τα χω λίγο χαμένα, ίσως. Ο καθένας το νιώθει και το βιώνει διαφορετικά. Πριν μερικους μήνες "διόρθωσα" ένα απ'τα μεγαλύτερα λάθη που έχω κάνει στην ζωή μου, ναι το ξέρω, είμαι τυχερός που τουλάχιστον είχα την ευκαιρία να το διορθώσω. Παρόλα αυτά πέρασα μια περίοδο ψυχολογικής καταπόνησης. Αυτό φυσικά με βοήθησε να σκεφτώ κάποια πράγματα και να αναθεωρήσω ίσως κάποια άλλα. Τελικά όσους ανθρώπους και να έχεις στο πλευρό σου κάθε στιγμή δύσκολη στο τέλος είσαι μόνος σου, εσύ πρέπει να τα βγάλεις πέρα, εσύ πρέπει να προχωρήσεις ένα βήμα μπροστά, δεν μπορεί ο φίλος σου να «βηματίσει» για σένα.
ΥΓ Ενα ευχαριστω στον Master για την προσκληση του =)
5/5/08
Ποιός είπε ότι η metal δεν έχει...?
IRON MAIDEN - RAINMAKER
I heard a choir of angels calling out my name. I had the feeling that my life would never be the same again
I turned my face towards the barren sun
And I know of the pain that you feel the same as me. And I dream of the rain as it falls upon the leaves.
And the cracks IN OUR LIVES LIKE A CRACKS UPON THE GROUND. They are sealed and are now washed away
You tell me we can start the rain. You tell me that we all can change
You tell me we can find something to wash the tears away. You tell me we can start the rain
You tell me that we all can change. You tell me we can find something to wash the tears.
And I know of the pain that you feel the same as me. And I dream of the rain as it falls upon the leaves.
And the cracks in the ground like the cracks are in our lives. They are sealed and are now far away
You tell me we can start the rain. You tell me that we all can change
You tell me we can find something to wash the tears away. You tell me we can start the rain
You tell me that we all can change. You tell me we can find something to wash the tears.
You tell me we can start the rain. You tell me that we all can change
You tell me we can find something to wash the tears away. You tell me we can start the rain
You tell me that we all can change. You tell me we can find something to wash the tears.
And I know of the pain that you feel the same as me. And I dream of the rain as it falls upon the leaves.
And the cracks in the ground like the cracks are in our lives. They are sealed and are now far away!
1/5/08
9/4/08
Heroes
when a man was to ask himself
wether he wants
a life of meaning
or
a life of happiness..."
1/4/08
Από ένα chain mail, "το ήξερες";
Ήξερες ότι αυτοί που εμφανίζονται να είναι σκληροί στην καρδιά, είναι στην πραγματικότητα αδύναμοι και ευαίσθητοι?
Ήξερες ότι αυτοί που περνούν τον χρόνο τους προστατεύοντας τους άλλους είναι που πραγματικά θέλουν κάποιον να τους προστατεύει?
Ήξερες ότι τα τρία πράγματα που είναι πιο δύσκολο να ειπωθούν είναι:
Σ' αγαπώ.
Λυπάμαι.
Βοήθησε με.
Ήξερες ότι αυτοί που ντύνονται στα κόκκινα είναι περισσότερο σίγουροι ,με αυτοπεποίθηση για τον εαυτό τους?
Ήξερες ότι εκείνοι που ντύνονται στα κίτρινα ,είναι εκείνοι που απολαμβάνουν την ομορφιά τους?
Ήξερες ότι εκείνοι που ντύνονται στα μαύρα, είναι εκείνοι που θέλουν να περνούν απαρατήρητοι και χρειάζονται την βοήθεια και την κατανόηση σου?
Ήξερες πως όταν βοηθάς κάποιον, η βοήθεια σου επιστρέφει πάλι σε σένα εις διπλούν?
Ήξερες ότι είναι πιο εύκολο να πεις τι νιώθεις γράφοντας το, παρά λέγοντάς το κατά πρόσωπο? Αλλά ήξερες ότι έχει μεγαλύτερη αξία όταν αυτό το λες κατά πρόσωπο?
Ήξερες ότι αν ζητήσεις κάτι με πίστη, η ευχή σου θα εισακουστεί ?
Ήξερες ότι μπορείς να κάνεις τα όνειρά σου να γίνουν πραγματικότητα, όπως να ερωτευτείς, να γίνεις πλούσιος, να παραμείνεις υγιείς, αν το ζητήσεις με πίστη. και αν πραγματικά ήξερες, θα έμενες έκπληκτος από το τι μπορείς να κάνεις.
28/3/08
...κανένας...
κι απλώνω τα χέρια
να με βρει το σημάδι
κι ας με στείλει στον Άδη
Τα μάτια υγρά
ποτέ τους δεν τρέχουν
μοναχά δακρύζουν στεγνά
για ματιές τους που πια δε θα έχουν
Είναι ο πόνος βουβός
όμως μένω ψηλός
νικητής των χαμένων
για όσα ήδη ειπωμένων
Τα χείλη σφιχτά
η φωνή πια δε βγαίνει
η καρδιά να χτυπάει βαριά
για εκείνη που εδώ πια δε μένει
20/3/08
...η ιστορία 2 φίλων που περπατούν στην έρημο...
Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ.
Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου
αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο.
Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε.
Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ.
Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε :
όταν σε χτύπησα, έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα.Γιατί?
Ο άλλος φίλος απάντησε :
«όταν κάποιος μας πληγώνει, πρέπει να
το γράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν.
Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας, πρέπει να το χαράζουμε στην
πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει».
...ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ
ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ...
13/3/08
Από το hi5 της Αλεξάνδρας
Είναι δύσκολο να πεις σε κάποιον ότι είσαι ερωτευμένος μαζί του/της αλλά πρέπει
Έτσι θε ξεκαθαρίσεις τα πράγματα και το μυαλό σου θα έρθει σε μια σειρά. Το καλό είναι πως αν αυτός ο άνθρωπος που σε ενδιαφέρει το μάθει, ίσως να αρχίσει να ενδιαφέρεται κι αυτός για σένα. Γιατί όταν είσαι ερωτευμένος ο κόσμος όλος αλλάζει γύρω σου. Νιώθεις πως όλα είναι υπέρ σου και πως αν θες κάτι όλο το σύμπαν θα συνωμοτήσει μαζί σου για να το αποκτήσεις. Κάνε αυτό που θες, μη φοβηθείς,μίλα και να δεις που θα σε ακούσουν.
Γιατί όλα τα πράγματα και τα προβλήματα στη ζωή χρειάζονται κουβέντα, ομιλία και κατανόηση από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο πρόβλημα του καθενός
γιατί κάθε άνθρωπος χειρίζεται με τον δικό του αποτελεσματικό τρόπο τα πράγματα- προβλήματα που τον απασχολούν. Έστω και αν δεν μπορείς να κάνεις αυτό που για σένα φαίνεται ακατόρθωτο πρέπει να προσπαθήσεις για να νιώσεις καλύτερα μέσα σου!
Να νιώθεις ότι εγώ τόλμησα, εγώ το είπα και έτσι θα είμαι...το καλύτερο πράγμα στη ζωή είναι να αγαπάς και να ξέρεις ότι αγαπιέσαι!
υπάρχει ωραιότερο πράγμα από την αγάπη;
4/3/08
Από μια σελίδα που βρήκα τυχαία...
όλες οι αξίες του ανθρώπου. Η τρέλα, επειδή λυπήθηκε την ανία, πρότεινε
να παίξουν κρυφτό. Το ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να
ακούσει, ενώ η περιέργεια που δεν μπορούσε να κρατηθεί ρώτησε: «τι
είναι το κρυφτό»; Ο ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την ευφορία
και η χαρά άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να καταφέρει να πείσει το
δίλημμα και την απάθεια να παίξουν κι αυτοί. Αλλά υπήρχαν πολλοί που
δεν ήθελαν να παίξουν : Η αλήθεια δεν ήθελε να παίξει γιατί ήξερε ότι
ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν, η υπεροψία έβρισκε το
παιχνίδι χαζό και ο άνανδρος δεν ήθελε να ρισκάρει. «Ένα, δύο, τρία»
άρχισε να μετράει η τρέλα… Η πρώτη που κρύφτηκε πίσω απ΄ τον πρώτο
βράχο ήταν η τεμπελιά που βαριόταν. Η πίστη πέταξε στους ουρανούς και η
ζήλια κρύφτηκε στην σκιά του θριάμβου, που με τη δύναμη του κατάφερε να
σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο. Ο αλτρουισμός δεν μπόρεσε να κρυφτεί,
γιατί κάθε μέρος που έβρισκε το άφηνε για κάποιον άλλο, ενώ η
γενναιοδωρία κάθε κρυψώνα που έβρισκε την παραχωρούσε σε όποιον της την
ζητούσε. Ο εγωισμός αντίθετα βρήκε καλή κρυψώνα, αγνοώντας όλους τους
γύρω του, ενώ ξοπίσω του έτρεξε η ρουφιανιά. Το ψέμα κρύφτηκε στον πάτο
του ωκεανού, ενώ το πάθος και ο πόθος κρύφτηκαν μέσα σ΄ ένα ηφαίστειο.
Ο έρωτας δεν είχε βρει ακόμη κάπου να κρυφτεί. Έβρισκε όλες τις
κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε
εκεί. «….1000» μέτρησε η τρέλα και άρχισε να ψάχνει. Την πρώτη που
βρήκε ήταν η τεμπελιά, αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακριά. Μετά
βρήκε την πίστη που μίλαγε φωναχτά στον ουρανό με το Θεό. Ένιωσε το
σεισμό του πόθου και του πάθους στο βάθος του ηφαιστείου και, αφού
βρήκε τη ζήλια, δεν δυσκολεύτηκε να βρει και το θρίαμβο που
θριαμβολογούσε για την κρυψώνα του. Βέβαια, βρήκε πολύ εύκολα το
δίλημμα που δεν είχε αποφασίσει ακόμα που να κρυφτεί. Η γενναιοδωρία
αποκαλύφθηκε μόνη της για να βοηθήσει, οπότε ο αλτρουισμός φιλοτιμήθηκε
και βγήκε δίπλα της. Στο μεταξύ, η ρουφιανιά, πηγαίνοντας να καρφώσει
τον εγωϊσμό, αποκαλύφθηκε μαζί του. Σιγά-σιγά τους βρήκε όλους, εκτός
απ΄ τον έρωτα. Η τρέλα έψαχνε παντού, πίσω από κάθε δένδρο, κάτω από
κάθε πέτρα, σε κάθε κορφή βουνού, μα τίποτα. Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να
τα παρατήσει βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα κι απ΄ το θυμό της άρχισε
να τον κλωτσάει νευρικά, ώσπου ακούστηκε ένα βογγητό πόνου. Ήταν ο
έρωτας, που τα αγκάθια της τριανταφυλλιάς τον είχαν τυφλώσει! Η τρέλα
ταράχτηκε, δεν ήξερε πως να επανορθώσει, έκλαιγε, ζήταγε συγνώμη… Στο
τέλος, μην μπορώντας να ξαναδώσει το φως του στον έρωτα, ορκίστηκε να
γίνει ο οδηγός του. Κι από τότε, ο Έρωτας είναι τυφλός και η Τρέλα τον
συνοδεύει !
1/3/08
Από ένα chain mail...για εσένα
ή άκουσες την βροχή να πέφτει στο χώμα?
Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας?
Χάζεψες τον ήλιο καθώς ξεθωριάζει η νύχτα?
Καλύτερα να χαλαρώσεις.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα?
Όταν ρωτάς κάποιον «πως είσαι?»
Ακούς την απάντηση?
Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι αγκαλιά με σκέψεις για
εκατοντάδες δουλειές που στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου?
Καλύτερα χαλάρωσε.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Είπες ποτέ στο παιδί σου «θα το κάνουμε αυτό αύριο» και μέσα στην
βιασύνη σου δεν είδες την λύπη του?
Έχασες επαφή? Άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει επειδή ποτέ δεν είχες
τον χρόνο να πάρεις ένα τηλέφωνο και να πεις «γεια!»
Καλύτερα χαλάρωσε.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα
Η ζωή είναι μικρή
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Όταν τρέχεις παλαβωμένα για να πας κάπου χάνεις τη μισή χαρά της
διαδρομής.
Είναι σα να πετάς ένα δώρο που δεν άνοιξες......
Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας.
Γι' αυτό χαλάρωσε.
Άκου την μουσική Πριν τελειώσει το τραγούδι.
3/2/08
Το χρώμα του φεγγαριού.
"Δεν άκουσες, σε ρώτησα, τι χρώμα έχει η λύπη;"
"Έχει το χρώμα που παίρνει η θάλασσα την ώρα που γέρνει ο ήλιος στην αγκαλιά της. Ένα βαθύ, άγριο μπλε."
"Τι χρώμα έχουν τα όνειρα;"
"Τα όνειρα, τα όνειρα έχουν το χρώμα του δειλινού."
"Τι χρώμα έχει η χαρά;"
"Το χρώμα του μεσημεριού αστεράκι μου."
"Και η μοναξιά;"
"Η μοναξιά έχει χρώμα μενεξελί."
"Τι όμορφα που είναι τα χρώματα! Θα σου χαρίσω ένα ουράνιο τόξο, να το ρίχνεις πάνω σου όταν κρυώνεις."
Το αστέρι έκλεισε τα μάτια του και ακούμπησε στο φράχτη. Έμεινε κάμποσο εκεί και ξεκουράστηκε.
"Και η αγάπη; Ξέχασα να σε ρωτήσω, τι χρώμα έχει η αγάπη;"
"...Το χρώμα που έχουν τα μάτια του Θεού." Απάντησε το δέντρο.
"Τι χρώμα έχει ο έρωτας;"
"Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, όταν είναι πανσέληνος."
"Έτσι, ε; Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού" είπε τ' αστέρι...
Κοίταξε μακριά στο κενό...
Και δάκρυσε...
...
"Πες μου ένα χαρούμενο τραγούδι για τη ζωή" Είπε το δέντρο στο αστέρι του.
"Το τραγούδι που λέει η καγκελόπορτα, όταν ανοίγει και μπαίνει κάποιος που αγαπάς."
"Δείξε μου ένα ακριβό στολίδι."
"Τα καράβια με τους Ινδιάνους και τα βέλη και τα πολύχρωμα φτερά, που είναι ζωγραφισμένα στους άσπρους τοίχους της καμαρούλας."
"Όμορφη βραδιά απόψε. Άκου πως τραγουδάει το τριζόνι!"
Σε λίγο θα βγει ο Αυγερινός.
Σε λίγο θα ξημερώσει. Κοίτα που ξεχάστηκε μια ξελογιασμένη καρδερίνα. Και ξαγρυπνά. Κοιτάζει το φεγγάρι. Και ονειρεύεται...
"Σε λίγο θα ξημερώσει..."
Κοίτα που ξεχάστηκαν κάποιοι ξελογιασμένοι άνθρωποι. Και ξαγρυπνούν. Κοιτάζουν το φεγγάρι. Και ονειρεύονται...
...
"Τι είναι Κυριακή;"...ρώτησε με περιέργεια το αστέρι.
"Χμ... Μια χρυσόμυγα στα χέρια του Φώτη. Ένα μαντίλι δάκρυα κρυμμένο στο άδειο καλάθι της γιαγιάς της Δέσποινας. Μια χάρτινη βαρκούλα που την ξέχασε ένα παιδάκι στο ρυάκι. Ένα κόκκινο γαρύφαλλο στο πέτο της ερημιάς."
"Τι λυπημένες που είναι οι Κυριακές!" είπε σκεφτικό το αστέρι.
Και έδωσε μια και κρύφτηκε στο βλέφαρο της νύχτας...
...
28/1/08
αλήθεια, ποιος είναι ο τίτλος?
γράφω ό,τι έχω αισθανθεί
σου λέω ποτέ ποτέ μην κλάψεις
για κάτι που έχει πια χαθεί
μπορεί η αγάπη να 'χει φύγει
η ανάμνηση όμως ξαναζεί
σα μια παλιότερη ιστορία
που τη μιλάνε οι τρελοί
κάποτε μου 'πες μη μ' αφήσεις
είπες φοβάμαι θα χαθώ
κι εγώ κι ας έχασα τα πάντα
έμεινα δίπλα σου εδώ
γιατί φοβάσαι να μιλήσεις
για όσα ματώνουν την καρδιά
μην ψάχνεις να 'βρεις αποδείξεις
τα πράγματα είναι τόσο απλά
τώρα πια έφυγες μακριά μου
έκοψες κάθε επαφή
σα να μην έμαθες ποτέ σου
τι είν' αγάπη αληθινή
πού να σε βρω τώρα καλή μου
ποιους στίχους κρύβει το μυαλό
έχασα κάθε αντοχή μου
να περιμένω απλά εδώ...
(οι στίχοι είναι του Γρηγόρη, φυσικά,
σιγά μην έγραφα εγώ κάτι τόσο ωραίο...)
22/1/08
Πόνος, θλίψη
Γιατί εκείνη αφέθηκε
δέθηκε
Και τώρα;
Πονάει...
Και αυτός;
Πονάει...
Γιατί;
Παράλογο...
Γιατί;
Ανασφαλής...
Ποιος;
Εκείνος...
Κι επειδή;
Φοβήθηκε...
Γιατί;
Θαμπώθηκε...
Κι εκείνη;
Πίσω χωρίς στηρίγματα
κόντρα σε όσα νιώθει
κόντρα σε όλους και σε όλα
ο πιο δυνατός και ευαίσθητος άνθρωπος
Άνθρωπος
πονάει...
Γιατί;
Για ΑΓΑΠΗ...
Αξίζει;
Πάντα...
17/1/08
16/1/08
Από ένα σχολικό θρανίο της Μαρίας
στιγμή
Μια στιγμή δίχως τέλος
και αρχή
Μα με άπειρα όνειρα. Όνειρα νεανικών
καρδιών
Που συνήθως μένουν για πάντα
όνειρα..."
10/1/08
Από μια Φίλη
Τότε που φοβόμουν υπήρχες
Όταν κουραστώ κι αποκάμω θα'σαι σκιά
Όταν δακρύσεις θα έχω γίνει ανάμνηση
1/1/08
Για μια πριγκήπισσα που ήξερα
μα ποτέ τους δεν με είδαν εκείνοι
και ακόμα και τώρα πιστεύω σ' αυτούς
παρόλο που πια δεν το κάνουν εκείνοι
είδα φωτάκια μα σπίτια κλειστά
είδα αγγέλους να φέγγουν στους δρόμους
είδα αυτοκίνητα, ταξί, φορτηγά
είδα και κλέφτες αντί γι' αστυνόμους
αντίκρυσα θαύματα γύρω στον κόσμο
έμαθα πώς λειτουργεί όλη η γη
μα ποτέ μου δεν είδα πια φως μου
άλλη απ' τη λάμψη σου πιο φωτεινή