Υπάρχουν στιγμές που είμαι μαζί με φίλους… γνωστούς και νιώθω μόνος, σαν να στεκομαι στην μέση ενός δωματίου, ενός δωματίου που είναι πλασμένο από μένα αποκλειστικά και μονό για μένα και ότι βλέπω το βλέπω με τα ματιά της φαντασίας μου. Μπορεί να νομίζετε ότι τα χω λίγο χαμένα, ίσως. Ο καθένας το νιώθει και το βιώνει διαφορετικά. Πριν μερικους μήνες "διόρθωσα" ένα απ'τα μεγαλύτερα λάθη που έχω κάνει στην ζωή μου, ναι το ξέρω, είμαι τυχερός που τουλάχιστον είχα την ευκαιρία να το διορθώσω. Παρόλα αυτά πέρασα μια περίοδο ψυχολογικής καταπόνησης. Αυτό φυσικά με βοήθησε να σκεφτώ κάποια πράγματα και να αναθεωρήσω ίσως κάποια άλλα. Τελικά όσους ανθρώπους και να έχεις στο πλευρό σου κάθε στιγμή δύσκολη στο τέλος είσαι μόνος σου, εσύ πρέπει να τα βγάλεις πέρα, εσύ πρέπει να προχωρήσεις ένα βήμα μπροστά, δεν μπορεί ο φίλος σου να «βηματίσει» για σένα.
ΥΓ Ενα ευχαριστω στον Master για την προσκληση του =)
1 σχόλιο:
nai,etsi einai...etsi niw8w ki egw auth th stigmh...vriskomai se mia poly asxhmh fash..phra thl kapoies files mou,pou 8a voh8ousan na ksexasw ton "pono" mou...oxi oti tous eipa to provlhma mou,apla h8ela na ksexatw ligo...dustuxws tpt de me voh8a..prepei monh mou na antimetwpisw to fovo mou...na skoupisw ta matia mou kai na kanw ena vhma empros..giati kaneis de vhmatizei gia mena,k o monos pou mporei,den 8elw na tou zhthsw na to kanei..prepei na to kannw egw,giati htan dikh mou epilogh..
se euxaristw pou mou edwses auth th dieuthynsh..mou aresei na diavazw kai na ksanadiavazw osa grafeis esy ki oi filoi sou,na akouw kai na ksanaakouw ta tragoudakia...synexise th douleia sou...K
Δημοσίευση σχολίου